Bir gün Hacivat, eşeğinin üstündeydi.

• Hacivat: Hadi! hadi! hızlan!
• Karagöz: Eşeği dövmeyi bırakır mısın!
• Hacivat: Eşeğim yürümek istemiyor.
• Karagöz: Biraz sonra düşecek.
• Hacivat: Nasıl düşecek?
• Karagöz: Evet Evet üstüne buncuk koydun.
• Hacivat: Hayır sırtına masa, sandalye, yatak, damacana, ben ve de hanım…
• Karagöz: İşte o yüzden yürümüyor zaten.
• Hacivat: Maalesef, taşınmam lazım Karagöz.
• Karagöz: Eşyaları birer birer taşıyabilirsin Hacivat!
• Hacivat: Tamam anladım dostum. Gücü yettiği kadar yüklemek gerekiyormuş.

(Yazar: Nur MEKKİ)